partyΕμμονές

Στην χώρα που ο Γέρων Παΐσιος έχει fan page στο facebook και ο αγρότης –όντας μόνος- ψάχνει, έχω κάποια πιστεύω. Πολλοί έχουν, όμως μου δημιουργείται η αίσθηση ότι τα δικά μου είναι τα απολύτως σωστά. Σε συνδυασμό με την ικανότητα μου στους λεκτικούς διαξιφισμούς οδηγούμαι στην αυταρέσκεια άρα στην υπερεκτίμηση των λόγων και πράξεων μου και άρα στην αλαζονεία. Ως επίπτωση της αλαζονείας εμφανίζεται η απολυτότητα και η γενίκευση. Η γενίκευση νομίζω ότι οδηγεί σε λανθασμένες –τελικά- διαπιστώσεις. Με λίγα λογία κάνω λάθη λόγω της αλαζονείας μου, η οποία είναι κοινής προελεύσεως με τα πιστεύω μου.
Βγαίνω λάθος? Αλλά γιατί 17χρονοι λένε τα κάλαντα στο μετρό? Έθιμο είναι? ή απλά ονομάζουν την ζητιανιά έθιμο? Γιατί το παριζάκι Υφαντής παίζει στα clubs? Πως γίνεται και ξαφνικά όλοι μέσα τους κρυφοπιστεύουν ότι μπορεί να είναι mentalists? Πως γίνεται να προβλέπω την ροη ενός φοιτητικού πάρτι? Μήπως είμαι mentalist?
Το φοιτητικό πάρτι ήταν όπως το περίμενα. Διάφοροι ‘καλοντυμένοι’ ασπροπουκαμισάδες σε ένα θλιβερά στολισμένο χριστουγεννιάτικα χώρο, συζητούν και γελούν. Τα αγόρια σκέπτονται και λίγο περισσότερο σεξουαλικά, πάντα με διακριτικότητα. Τα ποτά έρεαν σε αρκούντος ικανοποιητικές ποσότητες αλλά υπήρχε έλλειψη ποτηριών, έτσι κάποια ατίθασα νιάτα εκμεταλλευόμενα των περιστάσεων άδραξαν την ευκαιρία και ‘βόλταραν’ στο πάρτι με το μπουκάλι στο χέρι, ‘ίσως να είναι το διαβατήριο για κάτι αληθινά καυτό’ λογίζονται ή απλουστέρα ‘είναι ευκαιρία να περάσω από την μαλακία στην πράξη’. Vodka (την Vodka έμαθαν, αυτή θα πιουν)!. Τα ‘έβγαλα πολλά μόρια επειδή ξεσκίστηκα’ και ‘ναι ρε χαλαρά στις πανελλαδικές έβγαινα συνέχεια’ κορίτσια απολάμβαναν τις μουσικές επιλογές του DJ ‘fetetes’ : , ‘κανε ντου’,’the next episode’ ,’κατσε καλά’ της Παπαρίζου.
Έφυγα από το πάρτι και πήγα σπίτι μου, βαρέθηκα, δεν ήταν εκεί η χαμένη διασκέδαση, δεν ήταν σε ένα πάρτι με συνομήλικους. Γιατί όμως? Δηλαδή κάνω λάθος? Μα αφού κατάλαβα πως θα είναι το πάρτι από πριν μπω, από το ασανσέρ που είχε σημείωμα ‘το πάρτι είναι στον 3ο όροφο’. Είχα δίκιο. Το παιδί που έκανε το πάρτι δεν το ξέρω, αλλά ευτύχησα να το δω να βγάζει το πουκάμισο του τραβώντας μας να χορέψουμε πλάι του. Λογικά η απάντηση στο γιατί δεν διασκέδασα είναι ‘γιατί το πάρτι ήταν μουφα και τα άτομα δεν με ενέπνευσαν εμφανισιακά’ . Αλλά είναι έτσι? Η αληθινή απάντηση είναι γιατί τα πιστεύω μου δεν με άφησαν να διασκεδάσω. Εμμονές.
Αμφιθυμώ μεταξύ σκεπτικισμού και σταρχιδισμού. Αυτό που διάβασες μόλις τώρα το εννοώ. Τι είναι αυτές οι εμμονές? και ο σταρχιδισμός τις γιατρεύει? Μάλλον τελικά δεν είναι θέμα του κόσμου αλλά δικό μου. Εκτός κι αν τελικά δεν είναι αποκλειστικά δικό μου και έχει μερίδιο εύθηνης και η παρακμή (σαν έννοια). Και δεν θα κρίνω το πώς διασκεδάζει ο κόσμος, δεν θα χαρακτηρίσω ‘προβατίλα’ την γεύση που μου άφησε το πάρτι, απλά αναρωτιέμαι γιατί να με νοιάζει? Γιατί να κάτσω να γράψω? Δεν θα το ξανακάνω. Έχω ζήσει και χειρότερες καταστάσεις, υπάρχουν και πολύ χειρότερα από 20-30 φοιτητές πολυτεχνείου που γλεντούν. Υπάρχουν άτομα που αναγκάζονται να γλεντήσουν ή αναγκάζονται να φορέσουν ένα ρούχο, ή να πουν κάποια πράγματα. Αυτού του είδους ο ψυχαναγκασμός είναι χειρότερης μορφής και πιο ψυχοφθόρος από τον δικό μου ευτυχώς.

Καλό 2010