Πείραμα - Ράμμα

Στην προηγούμενη μου ανάρτηση ένα σχόλιο πραγματικά μου τράβηξε το ενδιαφέρον.’ Τα πειράματα προηγούνται των ραμμάτων’ μου προτάθηκε. Πολύ ωραία φράση. Πείραμα στην ζωή είναι η οποιαδήποτε νέα κατάσταση την όποια αποδεχόμαστε και ζούμε. Για να κάνει κάποιος ένα πείραμα καταρχάς πρέπει να το θέλει και υστέρα πρέπει να το κάνει. Έτσι και στην ζωή, μπαίνουμε σε μια ‘κατάσταση’, επιλεγούμε να ζήσουμε κάτι πρώτα γιατί θέλουμε να το δοκιμάσουμε, θέλουμε πιθανώς να δούμε την έκβαση της επιλογής μας, είμαστε περίεργοι και η εμπειρία που ενδεχομένως θα αποκτήσουμε έχει γίνει μια σκοτεινή επιθυμία. Κάτι λοιπόν σπρώχνει το ενδιαφέρον εκεί και ενθαρρύνει το σώμα αλλά και το μυαλό μας να πειραματιστεί . Αν η ζωή πάρει αρνητική τροχιά μετά (αυτό είναι κάτι που το ξέρουμε μόνο εμείς και ή το αναγνωρίζουμε και το παραδεχόμαστε ή το κρύβουμε από τον εαυτό μας και οι άλλοι μπορούν μόνο να το εικάσουν) τότε έχουμε πάρει μια λάθος απόφαση, γιατί ο πειραματισμός στην ζωή είναι όπως προανέφερα μια επιλογή, και πρέπει να την διορθώσουμε , πρέπει να κάνουμε ένα ράμμα. Μόνο που ράμμα στο ράμμα χαρίσουμε μια πορεία ζωής με λάθη η όποια οδηγεί στην δυστυχία και την παρακμή. το πείραμα είναι μια πράξη και μήπως αυτές έκτος από το να χαρίσουν την πορεία ζωής μας και να δημιουργούν την ιστορία μας, διαμορφώνουν και τον χαρακτήρα μας? Τα λάθη διαμορφώνουν των χαρακτήρα αυτού που τα κάνει, και τότε μονός του δεν μπορεί να βρει λύση και τα ράμματα που κάνει είναι κακής ποιότητας.

Στο σχόλιο της η εξαιρετική κειμενογράφος goofyMAGOUFH πρόλαβε τις πιθανές απορίες μας σχολιαζοντας ‘την πουτανα πολλοί εμισησαν την πουτανιά ουδείς’. Πως μπορεί να ισχύει αυτό? Η πουτάνα γίνεται μισητή λογω της πουτανιάς της. Ένα από τα πράγματα που μισώ προσωπικά είναι η πουτανια. Σέβομαι τις πουτανες και φαντάζομαι ότι οι βιασμοί σε μια κοινωνία χωρίς αυτές θα ήταν ρουτίνα της καθημερινότητας. Απλά η πουτανια ξεπερνά τα όρια της σωματικής αυτονομίας, είναι μια διατάραξη του ‘συνάδεται’ της πουτάνας αλλά αυτό είναι αδιάφορο στους εχθρούς της. Δεν είναι σεξ ούτε ένα πείραμα, είναι μια πορεία ζωής ένα χαρακτηριστικό. Και πώς να κάνεις ράμμα πάνω στο χαρακτηριστικό σου? στο εγώ σου? δεν γίνεται. Οι βλαβερές συνέπειες της πoυτανιας επιδέχονται τουλάχιστον κρίσεως γιατί η σημερινή κρίση μπορεί να είναι μια αυριανή διάγνωση. Για μένα η πουτανια είναι μια πληγή και ράμμα δεν υπάρχει για να την κλείσει και η όποια δεν ανοίγει μόνο πάνω στην πουτάνα αλλά και στους γύρω της. Δεν έχει φύλο αλλά έχει συνέπειες, οι οποίες είναι καταγεγραμμένες σε τραγούδια, ποιήματα, βιβλία, ιστορίες παντού και απόδειξη? Κάνεις δεν θα ήθελε αυτή να χαρακτηρίσει την μάνα, την αδερφή την κοπέλα του.
Αν η πουτάνα περιμένει η κοινωνία να σεβαστεί την αυτοεκτίμηση της εύχομαι να περιμένει για πολλά χρονιά.